เคยได้ยินหลายคนพูดว่า “เด็กนั้นเหมือนผ้าขาว” ทำให้คิดว่าพ่อแม่ก็คงเปรียบเสมือนจิตรกร ผู้ที่จะระบายสีให้ผ้าขาวนั้นออกมาสวยงาม...ถ้าจิตรกรระบายสีลงบนผ้าขาวนั้นสวยงามอย่างที่ต้องการ ก็จะได้ภาพ สวยงามมีคุณค่าเป็นอย่างใจต้องการ หากเลือกสีผิดภาพที่ออกมาก็อาจคงด้อยทั้งคุณค่าและความสวยงามลงไป
มีหนังสือดี ดีมาแนะนำอีกเล่มหนึ่ง คือ ใส่สีชีวิต เป็นผลงานเขียน ของนักเขียน รางวัลซีไรต์ งามพรรณ เวฃชาชีวะ ในใส่สีชีวิตนี้ งามพรรณได้เขียนขึ้น มาจากมุมมองและแง่มุมชีวิตส่วนตัว ที่หลายคนไม่เคยได้รับรู้ และที่สำคัญเป็นแง่มุมชีวิตที่มีแง่คิดงดงาม “น่าแปลกที่เมื่อเริ่มลงมือเขียน ส่วนเสี้ยว จากความทรงจำมากมายเสนอรายละเอียดที่คมชัด และมีสีสันอย่างเหลือเชื่อ แม้บางเรื่องจะไม่เคยนึกถึงมานาน แสนนานแล้วก็ตาม ภาพอดีตที่คิดว่าจะเป็นภาพขาวดำเหมือนในอัลบั้มเล่มเก่ากลับมีสีสวยงาม ชวนให้ถ่ายทอด ออกมาได้อย่างสนุกสนาน และทำให้ตัดสินใจจัดหมวดเรื่องราวตามแม่สี อันได้แก่ แดง เหลือง น้ำเงิน” (ผู้เขียน: งามพรรณ เวชชาชีวะ)
งามพรรณ ได้แบ่งเรื่องราวตามแม่สีและในแต่ละสีเรื่องราวที่กล่าวถึงก็มีสีสันในตัวของมันเองอีกด้วย ใครที่อาจเคยอ่านผลงานของงามพรรณมาแล้ว ก็คงจะคุ้นกับสำนวนลีลาเรียบง่ายงดงามของการใช้ภาษา โดยไม่ต้อง มานั่งแปลความกันอีก หากจะพูดกันถึงเรื่องราวในเล่มนี้ก็คงจะแค่อยาก แนะให้ไปหามาอ่านกันและเป็นหนังสือ ที่อ่านได้ทั้งครอบครัวมีคุณค่าและคุ้มค่า
“พ่อเกิดวันอาทิตย์ และเป็นผู้ให้แก่ทุกคนรอบตัว พ่อทำมาตลอดจนเหมือนว่าเป็นเรื่องธรรมดา เรื่องง่าย ขอเพียงเอ่ยปาก พ่อก็พร้อมจะให้ พ่อไม่ได้ให้เพียงข้าวน้ำ แต่ให้โอกาส พ่อให้โอกาสลูก ๆ เลือกทางเดินชีวิตตาม ต้องการและสนับสนุนส่งเสริมตลอดเส้นทางนั้น เพียงแต่มีข้อแม้สองข้อ ข้อแรก สิ่งที่เลือกมาเป็นหน้าที่การงาน จะต้องนำมาซึ่งความสุขความพอใจ พ่อไม่เอ่ยคำว่า ฉันทะ แต่นั่นคือหัวใจ ทำอะไรก็ได้ ขอให้ชอบ ไม่ชอบ ไม่รัก ก็อย่าทำเพราะจะทำได้ไม่ดี แล้วสิ่งที่ชอบและอยากทำก็จะต้องเป็นประโยชน์ต่อผู้อื่นด้วย นั่นคือข้อแม้ข้อที่สอง สมัยเด็ก เวลาลูก ๆ เห็นขอทานข้างถนน และบ่นกับพ่อว่าสงสารจัง พ่อบอกว่าจำความรู้สึกนี้ไว้ตราบที่เรารู้สึก สงสารเห็นใจคนอื่น ไม่มองข้ามไปหรือเห็นเป็นเรื่องธรรมดาตราบนั้นเราก็จะเลือกทำสิ่งที่มีคุณค่าต่อผู้อื่น” นี่คือ ตอนหนึ่งในหมวดสีแดงของผู้เขียน สีแดงของดวงอาทิตย์หมายรวมได้ถึงการก่อกำเนิดการให้ชีวิต งามพรรณ มีต้นกำเนิดที่เป็นผู้ให้ซึ่งเป็นต้นแบบของชีวิต เช่นกันนี้หากในสังคมผู้ใหญ่จะเป็นผู้ให้ เป็นต้นแบบที่ดีแก่เด็ก เราคงไม่ต้องมานั่งห่วงอนาคตของประเทศชาติเช่นนี้
“เด็กชายคนหนึ่งไม่เคยได้ร่วมเล่นกีฬาในชั่วโมงพละ เพราะครูพละรังเกียจ โดยเฉพาะว่ายน้ำ ไม่ให้ว่ายน้ำ ในสระโรงเรียน ก็พอจะเข้าใจ แต่ครูบังคับให้ถอดเสื้อผ้าต่อหน้าเพื่อน ให้ทุกคนเห็นรอยแผลตามตัว สายตารังเกียจ ที่มองมาเหมือนฆ่ากันทั้งเป็น การขาดความเข้าใจในเรื่องโรคเอดส์และการติดต่อของโรคทำให้ความกลัวเข้าครอบงำ ตามมาด้วยความรังเกียจที่ทำให้หัวใจปิดกั้นหนังสือสักเล่มหนึ่งจะช่วยสร้างความเข้าใจที่ถูกต้องและสร้างสะพาน ความสัมพันธ์ ถมช่องว่างของความแตกต่างที่กัดกร่อนใจดวงเล็กๆ ได้สักแค่ไหนหรือ” ตอนนี้งามพรรณใช้ชื่อว่าลูกจัน เป็นตอนหนึ่งในหมวดสีเหลือง เป็นการเขียนถึงเรื่องราวของผู้ป่วยโรคเอดส์ซึ่ง งามพรรณได้มีโอกาสเข้าไปสัมผัส เพราะต้องเขียนหนังสือเกี่ยวกับให้ความรู้เรื่องโรคเอดส์แก่เด็ก ชีวิตบางชีวิตเพิ่งจะเริ่มงอกงามก็ต้องเหี่ยวเฉาลง
มีผลมาจากการกระทำของผู้ใหญ่ที่ขาดความรับผิดชอบ
“จะโทษใครได้ ในเมื่อสังคมเราเดินตามหลังโลกตะวันตกชนิดเกาะติดแจ เราเปิดโลกเสรี และไม่ได้เตรียม คนในสังคมให้พร้อมรับอย่างรู้เท่าทัน ที่หัวเราะไม่ออกก็อยู่ตรงที่เราเดินตามหลังและเลียนแบบในสิ่งที่ประเทศ ต้นทางเองกำลังกุมขมับกับปัญหาที่เกิดขึ้น เด็กนักเรียนชั้นมัธยมในสหรัฐอเมริกาเริ่มจับกลุ่มตั้งชมรมรักนวลสงวนตัว ฟังแล้วต้องเบิกตาว่าทุกอย่างที่สุดโต่งไปทางใดทางหนึ่งจะต้องพยายามหาแรงทานเพื่อความลงตัวความเสรีในเรื่องเพศ ในกลุ่มวัยรุ่น ทำให้เกิดปัญหาโรคติดต่อรุนแรงขึ้นทุกที เด็กคนไหนฉลาดรู้จักป้องกันก็รอดตัวไป แต่เด็กที่ฉลาดกว่า พยายามสร้างกะแสใหม่ว่าการไม่มีเพศสัมพันธ์ซิเป็นเรื่องโก้เก๋ น่าจะได้เวลานำมาเผยแพร่นบ้านเรา เพราะเท่าที่รู้ นักเรียนหญิงในชั้นมัธยมแข่งกันทำคะแนนว่าใครจะจัดการกับหนุ่มในโรงเรียนได้จำนวนมากกว่ากัน... ดอกไม้สวยงามที่สุดยามแย้มบาน ซึ่งย่อมเป็นช่วงเวลาสั้น ๆ เท่านั้น หากความงามได้รับการยกย่อง และเห็นคุณค่า อันแท้จริงก็ย่อมทำอะไรได้มากกว่าแค่ประดับโลกให้งดงาม ต้องโทษคนเด็ดดอกไม้ด้วยว่าอยากได้ดอกไม้สวย ไปเสียบแซมผม บูชาพระ หรือเพียงดอมดมและขยี้ทิ้ง” ตอนหนึ่งในดอกอัญชันซึ่งอยู่ในหมวดสีน้ำเงิน ความรับชอบ ทั้งหลายทั้งมวลก็คงต้องตกไปที่ผู้ใหญ่ในชีวิตของเด็ก ๆ นั้น ...ถ้าผู้ใหญ่เป็นจิตรกรที่ตั้งใจระบายสีสร้างภาพที่สวยงาม เราก็จะได้ภาพที่สวยงามมีคุณค่ามาประดับโลกให้สวยงามน่าอยู่...
