แม้ความตายก็มิอาจพราก The Guardian ของ Nicholas Sparks

"...อย่ากังวลเลยนะจูลส์ ไม่ว่าผมจะอยู่ที่ไหน ผมจะคอยดูแลคุณเสมอ จะเป็นเทพที่คอยคุ้มครองคุณนะยอดรักไว้ใจได้เลยว่าคุณจะปลอดภัย..."

หลังแต่งงานเพียงสี่ปี สามีของจูลี่ แบรนสันก็เสียชีวิต

เขาทิ้งของขวัญไว้ให้เธอสองอย่างนั่น
คือลูกสุนัขพันธุ์ เกรตเดนและคำมั่นสัญญา...

"จะคุ้มครองดูแลเธอเสมอชีวิตจะหาไม่"

...จูลี่เดินมาถึงหลุมฝังศพและยืนอยู่ที่นั่น

บอกไม่ถูกว่าจะรู้สึกยังไงในวันนี้ เธอถอนหายใจลึก

คอยให้น้ำตาไหล แต่มันก็ไม่ไหล

ไม่มีความรู้สึกระทมทุกข์เหมือนในอดีต เธอนึกภาพจิมในใจ ระลึกถึงวันชื่นคืนสุข และแม้ความทุกข์และความสุญเสียจะแผ้วผ่านเข้ามาในความทรงจำ มันก็เหมือนนาฬิกาที่ดังกังวานแว่วๆมาจากที่ไกลๆแล้วค่อยๆจางหายไปในที่สุด บริเวณนี้เหมือนไร้ความรู้สึก เธอไม่มั่นใจว่าเป็นเพราะอะไร จนมองเห็นเทพธิดมีปีกที่สลักอยู่เหนือชื่อของเขา ทูตสวรรค์องค์ที่ทำให้เธอนึกถึงจดหมายที่เธอได้รับพร้อมซิงเกอร์

ผมคงหัวใจสลาย ถ้ารู้ว่าคุณจะไม่มีวันมีความสุขอีก...

หาใครสักคนหนึ่งที่จะทำให้คุณมีความสุข...

โลกน่าอยู่ขึ้นเมื่อคุณยิ้ม