"...ด้วยสองมือเรานั้นจะสรรค์สร้าง
ด้วยดวงใจเปิดกว้างและฝันใฝ่
ด้วยดวงตามองโลกอย่างก้าวไกล
มาจับมือรวมใจไปด้วยกัน
ไปรื้อฝันสร้างขวัญให้มวลชน
ไปปลอบทุกข์ปลุกคนให้ยืนมั่น
ที่ยากไร้หมองหม่นประจบประจัญ
สู้ฝ่าฟันสร้างสังคมอุดมการณ์..."
นวนิยายชีวิตหนุ่มสาววัยแสวงหา
...เรานั่งคุยกันบนเสื่อข้างกองไฟ มีคำถามสารพัดสารพันที่ตั้งขึ้นเพื่อจะผลัดกันตอบให้กับความเยาว์วัยของชีวิต ไม่ว่าจะเป็นคำถามเกี่ยวกับความเป็นเพื่อน ซึ่งเป็นเรื่องใกล้ตัวที่สุด
มนุษย์เราจะเป็นเพื่อนกันไปจนตลอดชีวิตไหม?
เพื่อนจริงๆ ชนิดที่ไม่มีอารมณ์ผู้หญิงผู้ชายปะปนเลยเลยจะมีไหม?
พี่น้องกับเพื่อน ใครยิ่งใหญ่กว่ากัน?
ไปจนกระทั่งถึงคำถามเกี่ยวกับความเป็นหนุ่มเป็นสาว
เราควรจะเดินตามคำขานรับของศรีบูรพาไหม?
คิดว่า ยง อยู่บางยางและวัลยาของเสนีย์ เสาวพงศ์อยู่ที่ไหนในสังคมไทย?
เราควรจะเป็นนักแสวงหาแบบวิทยากร เชียงกูลหรือสุชาติ สวัสดิ์ศรีดี?
กระดาษแผ่นเดียวของวิทยากร เชียงกูลสำคัญต่อชีวิตไหม?
เราควรจะเรียนเพื่อใคร พ่อ แม่ ตัวเราเองหรือเพื่อสังคม?
ตามด้วยคำถามเกี่ยวกับความเป็นมนุษย์
มนุษย์เราเกิดมาทำไม?
มนุษย์ที่ดีควรมีคุณสมบัติเช่นไร?
ใครเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ที่สุดของโลก ของสังคม ของบ้าน?
และปิดท้ายด้วยความเป็นชีวิต
ชีวิตคืออะไร?
ชีวิตแบบไหนที่มนุษย์ต้องการ?
ชีวิตที่สมบูรณ์มีไหม?
ไหนลองประเมินชีวิตตนเองสิ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น