จดหมายถึงดวงดาว โดย ชมัยภร แสงกระจ่าง

เรื่องของผู้หญิงสามคนกับตัวตนของเธอ

"...ในตอนแก้พลอยยังนึกเลยว่า นี่ถ้าชีวิตคนแก้ได้เหมือนนวนิยายก็ดีหรอก พลอยจะเขียนแก้ให้พ่อ แม่และลุงผาฟื้นขึ้นมา แต่พอนึกได้ว่า ถ้าพ่อแม่ฟื้นขึ้นมา พลอยก็อาจจะไม่ได้มาใกล้ชิดป้าดอกไม้ น้ำ แทน ก็อาจไม่ได้มาเป็นลูกสะใภ้บ้านนี้ และเราก็อาจมีวิถีชีวิตไปอีกแบบหนึ่ง พลอยคิดได้อย่างนี้แล้วก็เลยเลิกคิด อะไรมันจะเกิดมันก็ต้องเกิดนะแม่นะ
อะไรมันจะต้องเป็นมันก็เป็นนะแม่นะ.."

"...กลับมาจากหมู่บ้านคราวนั้นแล้ว น้ำหายซ่าไปเยอะเลยค่ะแม่ สภาพที่ได้ไปเห็นทำให้น้ำรู้ว่าปัญหาทั้งหลายทั้งปวงอยู่ใกล้ตัวเรานิดเดียวเอง และอะไรทั้งหลายที่เรามองเห็นเป็นทุกข์หนักหนาสาหัสสากรรจ์นั้น พอหันไปมองคนอื่นเสียบ้าง ก็จะรู้ได้เลยว่า น้อยนักหนา..."

"...แทนยังนึกเล่นๆว่า ถ้าเป็นแทนล่ะ แทนจะกล้าทำอย่างพี่น้ำไหม แล้วแทนก็ได้คำตอบมาชนิดที่แม่อาจยอมฟื้นขึ้นมาเลยก็ได้ เพราะแทนเห็นว่าแทนก็คงทำแบบพี่น้ำ เพราะแทนกับพี่นทีเป็นคนเท่าๆกัน และแทนก็ยังอยากนามสกุลเดียวกับแม่อยู่ เราต่างก็เป็นตัวของตัวเอง พี่นทีไม่ต้องมาใช้นามสกุลแทน และแทนไม่ต้องใช้นามสกุลพี่นที แต่เราก็รักกันได้ใช่ไหมแม่..."