วันอังคารที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2553

ในสวนฝัน โดย ชมัยภร แสงกระจ่าง

รวมเรื่องสั้นหลากความรักหลายความฝัน

"...ฉันอยากเป็นนักเขียน ฉันเฝ้าบอกใครต่อใครเช่นนี้มาตั้งแต่เด็กแล้ว ตัวหนังสือตัวแล้วตัวเล่า
ที่ฉันได้อ่านยิ่งช่วยกระพือความฝันนั้นให้ยิ่งแรงกล้า อยากเห็นตัวหนังสือที่ฉันเองเป็นคนเขียนเดินเรียงรายอยู่ในหน้ากระดาษ อยากเห็นชื่อของตัวเองในหน้ากระดาษเหล่านั้น อยากเห็นคนอ่านหนังสือบนรถเมล์และเรื่องที่เขากำลังอ่านนั้นเป็นเรื่องของฉันเอง อยากจะนั่งอมยิ้มเวลามีคนมาทักว่าเป็นคนเขียนเรื่องโน้น เรื่องนั้น หรือเรื่องนี้..."

"...เธอรู้สึกมีความสุขอย่างประหลาด ใครหนอจะฝันได้สวยงามเหมือนเธอบ้าง ใครหนอจะได้เห็นสวนดอกไม้เหมือนเธอบ้าง ดอกสีขาว สีชมพู สีม่วง สีแดง สีเหลือ สีฟ้า เอ๊ะมีดอกไม้สีฟ้าด้วยหรือ ใช่สิ เพราะเป็นความฝัน ดังนั้นดอกไม้จึงมีสีฟ้า เธอเดินออกไปตามทางแคบๆ ที่มีต้นไม้เล็กๆ มีดอกสีขาวเรียงรายไปตลอด และอดไม่ได้ที่จะออกนอกทางเดินไปดูดอกไม้สีฟ้าที่ชูช่ออยู่ประปรายสลับกับดอกไม้สีอื่น ๆ ในสวนมหัศจรรย์เช่นนี้ กลีบดอกไม้สีฟ้าเป็นรูปสามเหลี่ยมต่างจากดอกไม้ที่เธอเคยเห็นโดยทั่วไป เธอเอื้อมมือออกไปหวังเก็บมาดูให้ชิดใกล้ ทันใดนั้นเสียงเรียกชื่อเธอก็ดังขึ้นอีก เธออยากจะเก็บดอกไม้ไปด้วย แต่เสียงเรียกเธอกลับออดอ้อนน่าเห็นใจ เธอผละจากดอกไม้สีฟ้า และตัดสินใจก้าวเดินไปตามทางเดินที่ดูเหมือนว่ามีจุดหมายปลายทางเป็นเสียงทุ้มนุ่มนั้น..."

"...ชีวิตเหมือนการเดินทางผ่านไปตามถนนสายต่างๆ ที่มีผู้คนเดินสวนกันไปมา ที่วนเวียนไปมาพบเจอกันจนจำกันได้ก็มาก แต่ที่ผ่านกันเพียงครั้งเดียวแล้วลับหายก็มีไม่น้อย บางคนก็เพียงเคยสบตากัน หรือเคยโบกมือให้กันแล้วก็ผ่านเลยไป..."

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น